Suriye’de onlarca yetim açlıktan ve soğuktan ölüyorken,

Filistin’de Gazze’ye ilaç ambargosu konulmuş, hastalar ilaçsızlıktan ölüyorken,

Afrika’da insanlar artık bedenin açlığından değil, ruhlarının açlığından ölüyorken,

Mısır’da Müslümanlar, esaretten ölüyorken,

Irak’ta, Afganistan’da, Pakistan’da, Çeçenistan’da, Arakan’da ve dahi Avrupa’da, Amerika’da günde onlarca Müslüman öldürülüyorken, ölüyorken; çatışmadan, açlıktan, hastalıktan, ve dahi fikirsizlikten.

Türk olmak, Kürt olmak, Arap olmak… Hangisi beni aklayacak?

كن الدواء لغزه

İçimde bir ben var, benden öte; nefsimden, benliğimden ziyade: “Paralel Ben”

Vecizeler…

İnsanlar artık vecizeler ile yaşıyor. Anlamını, bağlamını bilmeden birbirimize ezbere vecizeler gönderiyoruz. Acaba kaç tanesiyle amel ediyoruz?

Ruhumuzu okşaması gereken vecizeler, artık ruhumu daraltıyor. Yeter!

Gönül almayı bilmeyene, ömür emanet edilir mi ki?

Müslümanlar Müslüman olunca içinde bulundukları zilletten kurtulacaklardır.

وَلاَ تَهِنُوا وَلاَ تَحْزَنُوا وَأَنتُمُ الأَعْلَوْنَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ

“Gevşemeyin, hüzünlenmeyin. Eğer (gerçekten) iman etmiş kimseler iseniz üstün olan sizlersiniz.” Ali-İmran (139)

neden benim içimi yakar bu vaziyet?

hüküm dergisi – ekim, 2013